Παραδοσιακά επαγγέλματα που χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου

Με την εξαφάνιση των παραδοσιακών επαγγελμάτων σε κάθε τόπο  ή ένα χωρίο  ακολούθησαν   πολλές αλλαγές στις τοπικές κοινωνίες . Το ίδιο συνέβη και στο τόπο μας .

 Οι Ενασχολήσεις των κατοίκων με τα  επαγγέλματα που χάθηκαν , εκτός του ότι ήταν μέρος της κουλτούρας και ιστορίας της περιοχής μας , για κάποιες οικογένειες αποτελούσαν βασική πηγή εσόδων .

Η εγκατάλειψη αυτών των επαγγελμάτων οδήγησε σε οικονομικό μαρασμό τη τοπική μας κοινωνία , που αναζήτησαν εργασία σε άλλα μέρη και εξαλείφτηκε μέρος της παράδοσης του τόπου μας .  

Παραδοσιακά επαγγέλματα που χάθηκαν

Τα επαγγέλματα σε κλειστή κοινωνία ,όπως ήταν τα χωριά μας , δεν θα μπορούσε να ήταν άλλα από αυτά που εξυπηρετούσαν τις ανάγκες των κατοίκων .

Ζευγάς ή ζευγολάτης

Οι ζευγάδες είχαν ένα μουλάρι ή ένα ζευγάρι βόδια και όργωναν χωράφια ή λαχανόκηπους άλλων και  πληρώνονταν για αυτή την εργασία τους . Ζευγάδες επίσης και οι άνδρες των οικογενειών  που διάθεταν μουλάρι ή βόδια , οργώνοντας και καλλιεργώντας μόνο τα δικά τους χωράφια . Σήμερα το επάγγελμα του ζευγά έχει εξαφανιστεί όπως και τα μουλάρια από το τόπο μας , που τα αντικατάστησαν οι φρέζες .

Θεριστές

Ο Ιούνιος κατεξοχήν μήνας του θερισμού των δημητριακών. Χαράματα οι θεριστές( γυναίκες και άντρες )  έπιαναν δουλειά στη σταρά ,στα καμάρια  στην Αράχοβα , στο Ταΰγετο ,στο Σταυρό στην Αγία Παρασκευή και σε άλλες περιοχές του  τόπου μας να προκάμουν, προτού πιάσει η δυνατή ζέστη.

 Ό­λη τη μέρα οι γυναίκες, σκυφτές, με τα μαντίλια και τα τσεμπέρια στο κεφάλι και με το δρεπάνι στο δεξί θέριζαν το στάρι .Οι άντρες μάζευαν τα δεμάτια τα φορτώνανε στα άλογα τα μουλάρια ή τα γαϊδουριά  και τα  μετέφεραν στα αλώνια όπου τα ξεφόρτωναν και έκαναν τη θημωνιά.

Πεταλωτής

Τα παλιά τα χρόνια που κάθε σπίτι είχε και ένα ή δυο ζώα , μουλάρι άλογο ή γαϊδούρι για τις δουλειές τους ο πεταλωτής ήταν απαραίτητος για να βάζει πέταλα κάτω από τα νύχια των ζώων  για να μην τραυματίζονται τα πόδια τους στους κακοτράχαλους δρόμους .

Μυλωνάς

Στα Περιβολάκια , που οι πηγή του Αγίου -Βασιλείου σχημάτιζε ποτάμι , κατά μήκος της κοίτης του υπήρχαν αλευρόμυλοι ( υδρόμυλοι )  . Πήγαιναν εκεί το στάρι ,πολλές φορές και κριθάρι σε τσουβάλια και ο μυλωνάς αναλάμβανε το άλεσμα του .ως αμοιβή ο μυλωνάς πολλές φορές δεν έπαιρνε χρήματα για τη δουλειά του παρά μόνο ένα μέρος από το αλεύρι.  Σήμερα δεν λειτουργεί κανένας αλευρόμυλος  στα Περιβολάκια και από τους παλιούς  υπάρχουν μόνο κάποια ερειπωμένα τμήματα για να μας θυμίζουν πως κάποτε εκεί στη κοίτη του ποταμού υπήρχε ζωή…

Υλοτόμος

Ένα από τα δυσκολότερα επαγγέλματα είναι αυτό της υλοτομίας που στο τέλος τους 18^ου αρχές 19^ου αιώνα το εξασκούσαν πάρα πολύ Γιανιτσάνοι , ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες στον Ταΰγετο που δούλευαν για το δασαρχείο.  

Παλιότερα εργάζονται κάτω από δύσκολες και αντίξοες συνθήκες χωρίς να έχουν τα βενζινοκίνητα μηχάνημα , όπως πριόνια κ.α. που κυκλοφορήσαν πολύ αργότερα .

Χτίστες

Παλιότερα στο χωριό υπήρχαν τεχνητές  που αναλάμβαναν εξ ολοκλήρου το χτίσιμο σπιτιών από πέτρα ή πλίθρες ή έκαναν συντήρηση στα σπίτια . Άλλαζαν τις σκεπές κ.α. Κάποιοι από αυτούς αναλαμβάνανε και το χτίσιμο φούρνων .Σήμερα πλέον τα σπίτια κτίζονται με διαφορετικό τρόπο  και αυτά τα επάγγελμα έχει  εξαλείφει.  

Καφεπαντοπώλης

Καφεπαντοπωλεία υπήρχαν στο Ελαιοχώριο και στα Περιβολάκια.     

Όπως στα περισσότερα χωρία της Ελλάδας έτσι και στα δικά μας , ο καφετζής συνδύαζε το καφενείο  με την πώληση διαφόρων ειδών που είχαν κατανάλωση . Τσιγάρα, ζάχαρη , μπαταρίες και λαμπάκια για τους φακούς , αναψυκτικά ( γκαζόζα , πορτοκαλάδα , βυσσινάδα ) διαφορές λιχουδιές για τα παιδιά που κυκλοφορούσαν τότε κ.α.  

Άλλα παραδοσιακά επαγγέλματα που εξασκούσαν οι προγονοί μας  και έχουν περάσει στην ιστορία , είναι το επάγγελμα του τσαγκάρη , της μοδίστρας ,της υφάντριας , του κουρέα ,το επάγγελμα του καρβουνά ,  του λιοτριβιάρη