Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

Η Ιερά Εικόνα της Εφόρου της Μεσσηνίας Παναγίας Δημιοβητίσσης


Του Ιωάννου Π. Μπουγά, Διδάκτορος Νεωτέρας Ελληνικής Ιστορίας | Romfea.gr


Κοντά στο χωριό Γιάννιτσα (Ελαιοχώριο) επί του όρους Ταΰγετος ευρίσκεται η Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Δημιόβης.


Η Μονή Δημιόβης ιδρύθηκε περί το 850 μ.Χ. και είναι η αρχαιοτέρα εν λειτουργία Μονή της Μεσσηνίας.
Η Μονή είναι αρρηκτα συνδεδεμένη με την υπάρχουσα σε αυτή Ιερά Εικόνα της Παναγίας Βρεφοκρατούσας, η οποία έχει την ονομασία «Ελπίς των Χριστιανών» και είναι θαυματουργός. Έχει εικονογραφηθεί προ του έτους 700 μ.Χ.

Η Εικόνα της Παναγίας είναι η αρχαιοτέρα θαυματουργός εικόνα της Μεσσηνίας, αλλά και από τις αρχαιότερες όλης της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Επειδή η ιστορική, και όχι η κατά παράδοση, πορεία της Ιεράς Εικόνος συνδέθηκε με διαφόρους τόπους της περιοχής της Νότιας Πελοποννήσου, η Παναγία η Δημιοβήτισσα είναι Έφορος της Μεσσηνίας, της Λακωνίας, της Μάνης και βεβαίως της πόλεως της Καλαμάτας, αφού είναι η πρώτη κατά χρονολογική σειρά Εικόνα της Παναγίας, την οποία ευλαβούνται ιδιαιτέρως οι κάτοικοι αυτών των περιοχών και επειδή από την κορυφή του Καλαθίου όρους εποπτεύει, εφορεύει (ορά = βλέπει) από υψηλά τους πιστούς της.

Αυτή την Εικόνα συνοδεύουν οι πιστοί της Γιάννιτσας κατά την ετήσια κάθοδό της στην Καλαμάτα προς προσκύνηση, αυτή την Εικόνα συνόδευαν οι πρόγονοί τους για τον ίδιο λόγο.
Άξιοι απόγονοι αυτών παραστέκονται στην Εικόνα της Παναγίας και περιφρουρούν την Μονή της όχι κατ’ έθιμον αλλά γιατί βιώνουν συνεχώς την σχέση τους με την Παναγία, βιώνουν δηλαδή τα θαύματα και τα θαυμάσια που ποιεί η Παναγία η Δημιοβήτισσα.
Περιφρουρούν την Μονή και την Ιερά Εικόνα όπως οι πρόγονοί τους περιφρούρησαν τότε, όταν άρπαγες κυβερνώντες διέλυσαν την Μονή και προσπάθησαν να πωλήσουν την Αγία Εικόνα.
Το 1834 η τότε πολιτεία διαλύει τα Μοναστήρια του Ελληνικού κρατιδίου και η περιουσία των μονών περιέρχεται με τη βία σε χέρια επιτηδείων κρατικών υπαλλήλων με την ανοχή και την συνενοχή των τότε πολιτικών αρχόντων.
Βεβαίως δεν πρόκειται μόνο για αρπαγή ακινήτου περιουσίας αλλά και για κλοπή ιερών σκευών, εκκλησιαστικών αντικειμένων, τα οποία δημοπρατήθηκαν και τα χρήματα εισέπραξαν οι τότε πολιτικοί και τα τσιράκια τους.
Σήμερα οι κυβερνώντες πολιτικοί, ζηλεύοντας τον πλουτισμό των προκατόχων τους και θέλοντας να διατηρήσουν την εξουσία τους ακμαία, εποφθαλμιούν την ελάχιστη εναπομείνασα εκκλησιαστική περιουσία, προωθώντας την μυθοπλασία περί αμυθήτου εκκλησιαστικής περιουσίας, η οποία πρέπει να περιέλθει στο κράτος, δηλαδή σ’ αυτούς.
Διατρανώνουν την πρόφαση ότι θα αξιοποιηθεί επ’ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου, διακήρυξη, η οποία πλέον σήμερα είναι ανέκδοτο διότι έπειτα από αναγκαστικές δήθεν απαλλοτριώσεις ( διάβαζε κλοπές) τα έτη 1830-1836, 1882, 1927, 1952, και 1987 αντίστοιχα, την κατασπατάλησαν μοιράζοντάς την σε ημετέρους. Στην πραγματικότητα θέλουν να βάλουν τα χρήματα για μιαν ακόμη φορά στην τσέπη τους όπως έκαναν και οι προκάτοχοί τους από την εποχής της Αντιβασιλείας του Όθωνα.
Ψεύδονται μιλώντας, όπως πρόσφατα ανέφερε διορισμένος Υπουργός Οικονομικών, για μη φορολόγηση της Εκκλησίας της Ελλάδος, και της περιουσίας της αφού η Ελλαδική Εκκλησία πληρώνει στο κατακλεμμένο από αυτούς Ελληνικό κρατίδιο 26% φόρο εισοδήματος (Ν. 4172/ 2013), για μίσθωση ακινήτων, 3% συμπληρωματικό φόρο, 55% προκαταβολή φόρου, 75% για δαπάνες επισκευές συντήρησης και λειτουργικές δαπάνες (Ν. 4172/2013), 3% για καταστήματα κ.ά. και 5% για οικοτροφεία, κατοικίες κ.ά.3‰ φόρο ακίνητης περιουσίας (πρώην ΕΤΑΚ), 1‰ φόρο ακίνητης περιουσίας, 20% φορολόγηση υπεραξίας σε περίπτωση δωρεάς, γονικής παροχής ή κληρονομιάς. Πριν λίγο καιρό ΕΕΤΗΔΕ (χαράτσι ΔΕΗ ) και φυσικά σήμερα τον ΕΝΦΙΑ.

Ακόμη η Εκκλησιαστική Σύναξη πληρώνει 0,5% φόρο για δωρεές άνω των 1.000,00 € και φόρο 10% για δωρεές άνω των 2.950,00€ (Ν. 2961/2001-Ν. 3842/2010), 15% φόρο τόκων καταθέσεων (Ν. 4172/ 2013), 20% παρακράτηση φόρου από πώληση μετοχών.

Αποδίδει ακόμη στο σπάταλο ελληνικό κρατίδιο τις παρακρατήσεις από προμηθευτές και επαγγελματίες: 1% για καύσιμα, 4% για προμήθεια αγαθών, 8% για παροχή υπηρεσιών, 1% για εργολαβίες τεχνικών έργων, 20% ελευθέρων επαγγελματιών, 20% φόρο αμοιβών μετακλητών υπαλλήλων, 2,4% Τέλος χαρτοσήμου για τα μυστήρια.

Η ιστορική πραγματικότητα φανερώνει ότι το ξενόδουλο Ελληνικό αντίγραφο κράτους χρωστά στην Ελληνική Εκκλησία. Χρωστά διότι από το 1917 μέχρι το έτος 1930 απαλλοτριώθηκαν πλούσια εκκλησιαστικά ακίνητα αξίας μεγαλυτέρας του 1 δισεκατομμυρίου προπολεμικών δραχμών.
Επίσης με τη Σύμβαση περί εξαγοράς υπό του Δημοσίου κτημάτων της Εκκλησίας της 18/9/1952, και τον Ν. 1700/87 (Τρίτση) με τον οποίο συμπληρώθηκε η αναγκαστική κλοπή εκκλησιαστικής περιουσίας, το ελληνικό δημόσιο έπρεπε να καταβάλλει στην Εκκλησία της Ελλάδος για όλες τις εκτάσεις το ποσό των 97.601.000.000, και φυσικά δεν αποδόθηκε αυτό έως τώρα.

Βεβαίως δεν είναι δυνατόν να υπολογισθούν τα αφαιρεθέντα κειμήλια από επιτήδειους κρατικούς υπαλλήλους καθώς και τα ευρισκόμενα σε Μουσεία του κρατιδίου προς προβολή του δήθεν ελληνικού πολιτισμού και τα οποία είναι λειτουργικά αντικείμενα της Ορθοδόξου Εκκλησιαστικής κοινότητος.

Ιδεολογικά συμφωνούν οι πολιτικοί, οι οποίοι υφάρπασαν διαχρονικά την περιουσία του Λαού της Εκκλησίας με τους σημερινούς κυβερνώντες αφού η προτεσταντική ηθική την οποία επίστευε τότε ο Αντιβασιλέας Μάουερ και οι μεταγενέστεροι δυτικοφωτισμένοι άρχοντες είναι ίδια με την σημερινή καπιταλιστικομαρξιστική ηθική, την οποία εκφράζουν οι κυβερνώντες και παραμυθιάζουν τον λαό.
Όμως περάν από την ποθούμενη μελλοντική αρπαγή των προσφορών των πιστών στην Εκκλησία του υπάρχει και άλλου είδους εκμετάλλευση σήμερα της πίστης στην Παναγία και στα Μοναστήρια από τους πολιτικούς και είναι η εκμετάλλευση που γίνεται προς άγραν ψήφων με την παρουσία τους ή την απουσία τους από τις εκκλησιαστικές συνάξεις.

Έτσι λοιπόν το 1834 η Βαυαρική Αντιβασιλεία διέλυσε και την Μονή της Δημιόβης.
« Και επωλήθησαν όλα τα κινητά αυτών, ιερά άμφια και λοιπά πράγματα και ακίνητα ετέθησαν εις την δημοπρασίαν.Της δε Δημιόβης τα αγόρασε κάποιος λεγόμενος Σκορδούλης εκ Καλαμών. Και ανέβη εις την Μονήν αυτήν και όσα κιβώτια, πιθάρια δεν εδυνήθη να τα σηκώσει τα εσυνέτριψε..»
Αλλά οι πρόγονοι των σημερινών κατοίκων της Γιάννιτσας αντιστάθηκαν στην καταστροφή του Μοναστηριού της Παναγίας «Ηρπασαν εις τας χείρας των την πάνεπτον Εικόνα και την ετοποθέτησαν ευλαβώς εις το καθολικόν τους…» και απέστειλαν επιστολή στον Βασιλιά Όθωνα: « Άνθρωποι Βασιλεύ καταφρονηταί της Εκκλησίας του Χριστού και των πατρικών θρησκευτικών ημών παραδόσεων και όλως επίβουλοι του βασιλικού θρόνου σου διά ιδιοτελείς σκοπούς των.. εγνωμοδότησαν την διάλυσιν των Ι. Μοναστηρίων… παρακαλούμεν να διατάξης την διατήρησιν του ενός Μοναστηρίου δηλαδή του της Υπεραγίας Θεοτόκου της Δήμιοβας…».
Υπέγραψαν τότε 135 κάτοικοι εκπρόσωποι όλων των πιστών και η Μονή διατηρήθηκε.

Έκτοτε όταν αποφασιζόταν από τις κρατικές αλλά και εκκλησιαστικές αρχές η μεταφορά της Εικόνος στην Καλαμάτα η αλλού οι κάτοικοι της Γιάννιτσας συνόδευαν και μέχρι σήμερα συνοδεύουν και περιφρουρούν την Παναγία την Δημιοβήτισσα τους.


Όσο οι κάτοικοι αυτοί, μέλη της Εκκλησιαστικής κοινότητος γέροντες και νέοι περιφρουρούν την Ιερά Εικόνα της Παναγίας και την Μονή της, η Μονή θα στέκει σημείο αναφοράς ορθοδόξου πίστεως στον Ταΰγετο και η Έφορος Παναγία η Δημιοβήτισσα θα ορά και θα προστατεύει τους Μεσσηνίους εις τους αιώνας των αιώνων και φυσικά ουδείς απατεών πολιτικός ψεύτης θα τολμήσει να κλέψει πάλι τις ποικιλόμορφες προσφορές των μελών της Εκκλησιαστικής Συνάξεως.

Πηγή: http://www.romfea.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου